Muizenjacht en Maine Coon Drama

Het leven met katten is nooit saai, dat kan ik je verzekeren. Vooral niet als je twee Maine Coons en een Europse korthaar hebt hebt die elk hun eigen persoonlijkheid en jachtinstincten hebben. Vandaag werd ik weer eens herinnerd aan het feit dat onze lieve huiskatten, hoe tam ze ook lijken, nog altijd roofdieren zijn met een onuitroeibare drang om te jagen.

Het begon allemaal vorige week, toen mijn buurman me vertelde dat hij onze grijze kat Ziva bij zijn kippen had zien liggen. Niet om ze lastig te vallen, maar gewoon lekker te slapen in het stro. Typisch Ziva – zij weet altijd de beste plekjes te vinden voor een dutje. Maar wat er daarna gebeurde, toonde aan dat er meer achter zat dan alleen een gezellig dutje.

De Stille Jager

Later die week zag hij Ziva bij de schuur zitten, bewegingloos als een standbeeld. Ze zat daar maar, geduldig wachtend, met die intense blik die katten krijgen wanneer ze volledig gefocust zijn op hun prooi. Uren leek ze daar te zitten, alsof ze wist dat er iets interessants zou gebeuren. En inderdaad, na een tijdje kwam er een muis naar buiten bij de kippen.

Ziva is onze stille jager. Terwijl haar broers, de twee Maine Coon katers, meestal meer bezig zijn met spelen en rondhangen, heeft zij die typische katteninstincten nog volledig intact. Ze is geduldig, strategisch, en ongelofelijk effectief. De buurman had gelijk – ze was niet zomaar aan het slapen bij de kippen, ze was aan het patrouilleren.

Het Thuiskomst Drama

Nu, het zou allemaal prima zijn geweest als Ziva haar jachtbuit gewoon bij de buurman had gelaten. Maar nee, onze lieve dame besloot dat ze haar trofee mee naar huis moest nemen. En hier begint het echte drama.

Zie je, onze twee Maine Coon katers zijn prachtige, imposante katten, maar als het op muizen vangen aankomt… laten we zeggen dat ze niet bepaald de meest effectieve jagers zijn. Ze zijn meer van het spelen en knuffelen dan van het daadwerkelijk jagen. Dus wanneer hun grote zus Ziva thuiskomt met een half verdoofde muis, zijn ze natuurlijk ontzettend trots en opgewonden.

“Kijk eens wat onze zus heeft gevangen!” lijken ze te denken, terwijl ze om haar heen dansen en de muis bewonderen alsof het een kostbaar geschenk is. En natuurlijk, als verantwoordelijke katteneigenaar, moet je zo’n situatie in de gaten houden. Een half verdoofde muis in huis is niet bepaald ideaal, vooral niet vlak voor bedtijd.

De Nachtelijke Evacuatie

Dus daar stond ik dan, net voor het slapengaan, alle drie de katten naar binnen te roepen en het kattenluik dicht te doen. De muis was veiliggesteld, de katten waren binnen, en ik dacht dat het probleem was opgelost. Hoe naïef van me.

Katten hebben een geheugen als een olifant, vooral als het gaat om interessante dingen zoals muizen. Dus toen ik de volgende ochtend de deur opendeed, renden alle drie de katten meteen naar de plek waar ze de avond ervoor de muis hadden achtergelaten. Ze hadden de hele nacht waarschijnlijk liggen denken aan hun avontuur.

De Ochtendverrassing

En daar was de muis nog steeds. Inmiddels een beetje bijgekomen van de schrik van de vorige avond, maar helaas nog niet snel genoeg om te ontsnappen. Lumos, een van onze katers, kwam vol trots naar me toe terwijl ik mijn ontbijt aan het eten was. Met de muis in zijn bek, alsof hij wilde zeggen: “Kijk eens wat ik gevonden heb!”

Er is iets surrealistisch aan het eten van je ontbijt terwijl je kat trots een muis komt presenteren. Het is een van die momenten waarop je beseft dat je leven met katten nooit voorspelbaar zal zijn. Lumos straalde van trots, eindelijk had hij ook een “vangst” om te laten zien, ook al had hij er eigenlijk niets mee te maken gehad.

Het Einde van het Verhaal

Helaas heeft de muis het avontuur niet overleefd. Ondanks alle drama en het heen en weer gesleep, was het uiteindelijk toch het einde van het verhaal voor het kleine beestje. Het is de harde realiteit van het leven met katten – ze zijn en blijven roofdieren, hoe lief en knuffelig ze ook zijn.

Maar wat me altijd weer verbaast, is hoe trots ze zijn op hun jachtinstincten. Ziva met haar strategische geduld, en Lumos met zijn enthousiasme om deel uit te maken van het jachtteam, ook al was zijn bijdrage minimaal. Het zijn van die momenten die je eraan herinneren dat onze huiskatten nog altijd wilde dieren zijn in hart en nieren.

En zo begon mijn dag weer met een typisch kattenavontuur. Want met drie katten in huis is er altijd wel iets aan de hand. Of het nu gaat om muizenjacht, het vinden van de perfecte slaapplek, of gewoon het algemene drama van het kattenleven – verveling is er nooit bij.